شاید هر روز نام چند محله از تهران را بشنویم بی آنکه بدانیم تاریخجه ی این نام ها چی هست. البته اگر اهل تهران باشید، به خوبی میدونین که هر یک از این نامها، بخشی از تاریخ تهران رو ساخته و میشه گفت هویت تهران قدیم نهفته در تاریخ این نام هاست.
کوه خضر نبی(ع)+تصاویر
1:

سیدخندان پیرمردی دانا و البته خندهرو بوده که پیشگوییهای او زبانزد امت بوده هست.
گزارش تصویری از باغ موزه ی اکبریه (آشنایی با باغ های ایرانی)
دلیل نامگذاری این منطقه نیز احترام به همین پیرمرد بوده هست؛ البته بعدها نام سید خندان بر ایستگاه اتوبوسی در جاده قدیم شمیران هم اطلاق میشده هست.

در گذشته املاک زمینهای این منطقه متعلق به کامران میرزا نایبالسلطنه بوده هست و سپس مرگ وی به عبدالحسین میرزا فرمانفرما فروخته شده هست.

این منطقه به دلیل آب و هوای فرح انگیزش به همین نام معروف شده هست.
بسطام و گردشگری
2:

دلیل اینکه این محله به نام شهرک غرب معروف شد ساخت مجتمع های مسکونی این منطقه با طراحی و معماری مهندسان آمریکایی و به مانند مجتمع های مسکونی آمریکایی بوده و در گذشته نیز محل اسکان بسیاری از خارجیها بوده هست.

آجودانیه در شرق نیاوران برنامه دارد و تا اقدسیه ادامه پیدا میکند.
جاذبه های گردشگری
آجودانیه متعلق به رضاخان اقبال السلطنه وزیر قورخانه ناصرالدین شاه بوده، او ابتدا آجودان مخصوص شاه بوده هست.

نام قبلی اقدسیه (تا قبل از 1290 قمری) حصار ملا بوده هست.
دیدنی های ارومیه
ناصرالدین شاه زمینهای اونجا را به باغ تبدیل و برای یکی از همسران خود به نام امینه اقدس (اقدس الدوله) کاخی ساخت و به همین دلیل این منطقه به اقدسیه معروف شد.
مناطق دیدنی چابهار
3:

زمینهای جماران متعلق به سید محمد باقر جمارانی از روحانیان معروف در وقت ناصر الدین شاه بوده هست.
مناطقه آب شیرین کن و پارک پرندگان در بوشهر
برخی از اهالی معتقدند که در کوههای این محله از قدیم مار فراوان بوده و مارگیران برای گرفتن مار به این ده می آمدند و دلیل نامگذاری این منطقه نیز همین بوده هست و عده ای هم معتقدند که جمر و کمر به معنی سنگ بزرگ هست و چون از این مکان سنگهای بزرگ به دست می آمده است، اونجا را جمران، یعنی محل بهدست آمدن جمر نامیدهاند.

پل رومی در واقع پل کوچکی بوده که دو سفارت روسیه و ترکیه را هم متصل می کرده هست.
شهری باستانی که چهار راه دنیاست
عدهای هم معتقدند که نام پل از مولانا جلالالدین رومی گرفتهشده هست.

بسیاری از زمینهای جوادیه متعلق به آقای فرد دانش بوده هست که اهالی محل به او جواد آقا بزرگ لقب داده بودند.
مسجد جامعی نیز توسط جواد آقا بزرگ در این منطقه بنا نهاده هست که به نام مسجد فردانش هم معروف هست.
4:

میرزا آقاخان نوری صدر اعظم این اراضی را برای پسرش، میرزا داودخان، خرید و اون را توسعه داد.
این منطقه در ابتدا ارغوانیه نام داشت و بعدها به دلیل ذکر شده داودیه نام گرفت.

اگر چه هنوز دلیل اصلی نامگذاری این محل مشخص نیست اما برخی اونرا مرتبط به نوعی کفش برای حرکت در برف که در این منطقه هستفاده می شده و به زبان اصلی "درگ" نامیده می شده هست دانسته اند.

روایت شده هست که قلعه بزرگی در این منطقه به نام " آشِب " وجود داشته هست و در گذشته نیز به این منطقه دزآشوب و دزج سفلی و در لهجه محلی ددرشو میفرمودند.

احتمالا دلیل نامگذاری این محل کشف سکه ها و اشیاء قیمتی در این محل بوده هست.
در گذشته این منطقه ییلاق کارکنان روسیه بوده هست.

کلمه قلهک از دو کلمه "قله" و "ک" تشکیل شده هست که قله معرب کلمه کله، مخفف کلات به معنای قلعه هست.
عقیده اهالی بر این هست که به دلیل اهمیت آبادی قلهک که سه راه گذرگاههای لشگرک، ونک و شمیران بوده هست، به اون( قله- هک) فرموده شده هست.

زمینهای این منطقه ابتدا به میرزا سعیدخان، وزیر امور خارجهتعلق داشت، و سپس کامران میرزا پسربزرگ ناصرالدین شاه، با خرید زمینهای حصاربوعلی، جماران و نیاوران، اهالی منطقه را مجبور به ترک زمینها کرد و سپس اون جا را کامرانیه نامید.
5:

در این منطقه باغی بوده هست که متعلق به حاج میرزا آقاسی بوده هست و چون نام او عباس بوده اونرا عباسیه میفرمودند.
سپس علاءالدوله این باغ بزرگ را از دولت خرید و به نام پسرش، محمودخان احتشامالسلطنه، محمودیه نامید.

نام قدیم این منطقه گردوی بوده هست و برخی معتقدند در وقت ناصرالدین شاه نام این ده به نیاوران تغییر کرده هست به این ترتیب که نیاوران مرکب از "نیا" (حد، عظمت و قدرت) ؛"ور" (صاحب) و "ان" علامت نسبت هست و در مجموع یعنی کاخ دارای عظمت.

نام ونک تشکیل شده هست از دو حرف (ون) به نام درخت و حرف (ک)که به صورت صفت ظاهر میشود.

منطقه یوسف آباد را میرزا یوسف آشتیانی مستوفیالممالک در شمال غربی دارالخلافه ناصری احداث کرد و به نام خود، یوسف آباد نامید.
6:

قبل از این که شهر شهرستان تهران به شکل امروزی خود درآید، دور شهر دروازه هایی بنا شده بود تا دفاع از شهر ممکن باشد.
یکی از این دروازهها، دروازه شمیران بود با خندقهایی پر از آب در اطرافش که برای عبور از اون، از پلی چوبی هستفاده میشد.
امروزه از این دروازه و اون خندق پر از آب اثری نیست، اما این محل همچنان به نام پل چوبی معروف هست.

نظریات مختلفی درباره این نام شمیران وجود دارد.
یکی از مطرح ترین دلایل عنوان شده ترکیب دو کلمه سمی یا شمی به معنای سرد و " ران " به معنای جایگاه هست و در واقع شمیران به معنای جای سرد هست.
به همین ترتیب نیز شهرستان تهران به معنای جای گرم هست.
همچنین در نظریه دیگری به دلیل وجود قلعه نظامی در این منطقه به اون شمیران می فرمودند و همچنین برخی نیز معتقدند که یکی از نه ولایت ری را شمع ایران میفرمودند که بعدها به شمیران تبدیل شده هست.

نام گیشا که در ابتدا کیشا بوده هست برگرفته از نام دو بنیانگذار این منطقه (کینژاد و شاپوری) میباشد.

منیریه در وقت قاجار یکی از محله های اعیان نشین شهرستان تهران بوده و فرموده شده نام اون از نام زن
کامرانمیرزا، یکی از صاحبمنصبان قاجر، به نام منیر گرفته شدهاست